8/8/13

Γλυκά παιδιά

Γλυκούλια μου
όμορφά μου παιδιά
με τα κόκκινα μάγουλα και τα χτενισμένα σας μαλλάκια
με τα μοντέρνα toys σας στο καθιστικό
τα πράσινα λιβάδια και τα χρωματιστά
λουλούδια στις ιστοσελίδες σας
με τις χαζές μελωδίες σας
και τα «όλα όμορφα -
όλα χαρούμενα» χαμόγελά σας,
τον ψαγμένο dress code
και τα πάντα προχωρημένα αστεία σας
αν γνωρίζατε το τέρας
αν κοιτάζατε λίγο πιο μέσα
το τέρας αυτό που θέλει τα πάντα
για τον εαυτό του
το κτήνος που κατασπαράζει
ανθρώπους, ζώα κι ιδέες
αν σκύβατε πάνω του για λίγο,
με λίγη προσοχή, με λίγη σημασία
ο κόσμος τότε
ω, πόσο θα γινόταν αληθινά καλύτερος
ω, πόσο πιο ουσιαστικός
πόσο πιο άγριος
πόσο πιο αθώος

3 σχόλια:

  1. ...πόσο πιο άγριος
    πόσο πιο αθώος"

    Δεν έχω λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία άκου ένα στίχο κάπως -νομίζω-σχετικό, που μου είχε αρέσει παλιά. Του Έλιοτ είναι:

    «Κακίες αφύσικες γεννιούνται απ' τον ηρωισμό μας»

    ΑπάντησηΔιαγραφή