12/7/11

Σκληρή

Η ζωή είναι σκληρή
πολύ σκληρή, σα χώμα
το μούτρο μου τρίβεται στα χώματα
και στις πέτρες
κάνα δυο δόντια γδέρνονται

Πάγωσα κάτω
κι αλληθωρίζω
κοιτάω τα χορταράκια.

Ωραία η παρομοίωση ε;

Νομίζεις φίλε.
Μην ξεκινάς τη ζωή με ανοιχτή καρδιά
μην προχωράς με ανοιχτές προσδοκίες
μην έχεις τη δύναμη εκατό αντρών
μη.

Θα ψοφήσεις
θα σε ψοφήσουν
θα παρακαλάς για έλεος,
αργότερα

Σφιχτόκαρδος να είσαι
να τα θες όλα δικά σου
να έχεις τη δύναμη έκτης δημοτικού
για να τα κερδίσεις όλα.

Να εκμεταλλεύεσαι,
ανθρώπους, καταστάσεις
να σε ενδιαφέρει η εικόνα σου
και η πολιτική
κι έτσι θα πας μπροστά γιε μου,
θα λάμψεις.

Κι αν ποτέ συρθείς στο χώμα
αν καταπιείς έστω και μια πετρούλα μικρή
τόση, τόση δα μικρή λέω,
έλα τότε κοντά και βρες με
κάπου εδώ θα είμαι, με τα ράμματα,
έλα τότε κοντά και πες μου.

1 σχόλιο:

  1. Πες μου ποιός σε πείραξε να τον καταραστώ να μην του ξανακάνει κούκου ούτε σε συνέδρειο του ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή