24/9/10

MIKΡΑ

O ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Μπήκε ένα φύλλο στο μάτι μου. Νιώθω σαν τον Παπαφλέσσα.


Ο ΚΙΟΥΤΣΟΥΚ-ΚΑΪΝΑΡΤΖΗΣ

- Χάλασε το ρολόι σου Κιουτσούκ-καϊναρτζή.
- …
- Που ‘ν’ τονα ρε;
- Έφυγε.

Ο ΠΑΛΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Ένας τύπος μπαίνει σ’ ένα μπαρ και ρωτάει:
-Πιανού ο γάιδαρος είναι στη μέση του δρόμου;
-Είναι του Παλαιών Πατρών Γερμανού.


Ο ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ

Όχι αυτός, αυτός είναι ο Κατσαντώνης.


Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

-Συγγνώμη κύριε μήπως έχετε ώρα;
- Όχι βέβαια. Μα για ποιόν με περάσατε;
- Για τον Καραϊσκάκη.
- Λάθος κάνατε.
- Συγγνώμη.

Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

-Εσύ!!! Περιέγραψέ μας την αδερφή σου.
-Στο βλέμμα της βλέπει κανείς των δασών τα χρώματα, στα μαλλιά της κρύβονται οι πιο ευγενικές μυρωδιές του κόσμου, οι τρόποι της δεν πρόσβαλλαν ποτέ κανέναν, η κίνηση του σώματός της δεν περιγράφεται ούτε από τον πιο ρομαντικό ποιητή κι έχει κι ένα μουστάκι σαν τον Αθανάσιο Διάκο.



ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Ένα πράγμα πάνω σε ένα άλλο πράγμα.
Τι πράγματα είν’ αυτά;
.......

16/9/10

Έχω μια θεωρία

Έχω μια θεωρία.

Και να που η αξιοπρέπεια συγκρούεται τελικά με το πάθος, το ανθρώπινο.
Και να που τοποθετείται - για πρώτη φορά- στο κατάλληλο-ζυγισμένο πλαίσιό της.
Γιατί την ώρα που εγώ κάνω ό,τι κάνω κι εσύ με παρακαλείς να συνεχίσω, ο ορίζοντάς σου έχει κάπως διευρυνθεί, γιατί σε λίγο που θα παρακαλάω εγώ θα έχω μεταμορφωθεί σε κάτι υψηλότερο - δεν δέχομαι - αποκλείω τη λέξη χαμηλότερο.

Πάθος φυσικό εναντίον λεγόμενης αξιοπρέπειας.
Αξιοπρέπεια μαζί με το θείο.
Άνθρωπος εναντίον θείου λόγου, ως (φυσικά) εκ των πραγμάτων.
Άνθρωπος κάτω από όμορφα (ή άσχημα) ρούχα.
Όμορφα ρούχα εχθρικά: σε ραγάδες, πεσμένα στήθη, στραβά δόντια,
στην ελευθερία μέσω του σώματος αυτού, έστω, αν θες, του θεϊκού.
Ζωή κόντρα στο τίποτα, πίεση πίεση πίεση
-και βέβαια εδώ ανατέλλει ο δημιουργός.

Και τι σημασία το α΄ ή β΄ παρελθόν, η ζωή είναι τώρα
και είναι αδύνατον να το κρύψεις.
Ίσως και να σωθείς, ίσως πληρώσεις με ένα διάμεσο τα χρωστούμενα αυτού και του άλλου και του άλλου μήνα, μιας ζωής λιγότερο ή περισσότερο διαλεγμένης - ούτε μην το ψάχνεις τώρα- και γιατί φυσικά να το κατονομάσεις.

Εσείς απλά μη γίνεστε αυτό που σας έχουν προγραμματίσει να γίνεστε.
Όχι μόνο οι δυαδικοί υπολογιστές, όχι μόνο οι κύριοι
στα οβάλ γυαλιστερά τραπέζια τους.
Όχι μόνο η ιλιγγιώδης πληροφορία που μας βρίσκει στο ψαχνό
με κάθε γουλιά του καφέ μας.
Οι αιώνες οι φανταστικοί πριν από σένα και μένα δεν είναι καθόλου αθώοι, σε χαϊδεύουν στον αστράγαλο σαν όταν περπατάς σε έλος.
Άκου την παλιά μουσική, φτιάξε τη νέα, και δε μιλάω σε κανέναν
αυτή τη στιγμή, παρά στο δικό μου το χέρι εδώ τώρα που γράφει.

Σεβασμός, κόντρα στην υποταγή.
Αξιοπρέπεια, κόντρα στο σεβασμό.
Υποταγή, κόντρα στο πάθος, το ανθρώπινο.

Πρέπει στο δρόμο αυτό να προσέχεις τα λόγια σου,
τον τρόπο σου, το ύφος το δικό σου.
Μπορεί και να πληγώσεις κάποιον με τους αγροίκους τρόπους σου
φίλε μου, και ξέρω καλά ότι δεν το θες.
Σε αυτό το παιχνίδι είναι οι σκληροί τόσο πιο ευαίσθητοι,
οι υπερβολικοί τόσο πιο κουρασμένοι.

Ας το αρνηθεί αυτό έστω κι ένας.

Ένας ας μιλήσει ανοιχτά για αξιοπρέπεια.



.......

6/9/10

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΠΡΟΟΠΤΟ ΤΕΛΟΣ

Μια μέρα ο Ευριπίδης καθόταν μπροστά στην οθόνη του καινούριου του υπολογιστή τον οποίο με πολύ κόπο κατάφερε να αγοράσει.[υπόσχεση των γονιών του αν έφερνε καλούς βαθμούς στο σπίτι. Το δικό του κι όχι του γείτονα όπως νόμισε αρχικά ο Ευριπίδης. Τελικά μετά από διαβουλεύσεις η παρεξήγηση λύθηκε με κάποιες κακές συνέπειες(εγκλεισμός του πατέρα του σε ψυχιατρείο όπου τον πέρασαν για χελώνα και τον έστειλαν σε ενυδρείο «μα ναι, προφανώς πρόκειται περί σπανίου είδους χελώνας» είπαν οι ειδικοί)].
Ο ορφανός πια Ευριπίδης(αφού ο πατέρας του πνίγηκε) έπαιζε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι γύρω στις δέκα ώρες κι έτσι δεν ήταν πια ενδιαφέρον. Αίφνης εκεί όπου είχε αποκοιμηθεί ένας θόρυβος τον ξύπνησε. Υψώνει το κεφάλι του και τι να δει; Τίποτα. Ανοίγει τα φώτα και τι να δει; Ο υπολογιστής είχε χαλάσει.
Κάλεσε έναν φίλο του να του πει. Να του πει τι να κάνει δηλ. μιας κι αυτός τα έχασε. Ο φίλος του είναι ένα είδος μαλλιαρού ανθρώπου με τέσσερα πόδια(άλλοι τον λένε σκύλο).
Αυτός του είπε λοιπόν να καλέσει τον καλύτερο μηχανικό γι’ αυτές τις καταστάσεις.
Μετά από 3 δευτερόλεπτα ήρθε ο μηχανικός αλλά οι δύο φίλοι τον έδιωξαν με την αιτιολογία ότι δεν τον είχαν ειδοποιήσει ακόμη. Αφού τον έδιωξαν τον πήρανε τηλέφωνο αλλά μιλούσε. Τελικά μετά από μια ώρα κατάφεραν να επικοινωνήσουν. Μετά το τρίμηνο τον ξαναπήραν τηλέφωνο. Μετά το δεύτερο τηλεφώνημα πέρασαν δυο χρόνια. Ύστερα τον ξαναπήραν. «βάλτε με στο πενταετές πλάνο» είπε. Αφού έγιναν οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές στην Σαουδική Αραβία, τότε ο μηχανικός εμφανίστηκε.
Άρχισε να βγάζει πολύ μικρά εξαρτήματα του υπολογιστή λέγοντας στους δύο φίλους ποιο είναι το καθένα και τοποθετούσε τα χέρια του πάντα στις κατάλληλες θέσεις. Ήταν εντυπωσιακός ως προς την τεχνική του κατάρτιση και την επιστημονική του γνώση. Όσο για το μυαλό του τι να πει κανείς.(η διαύγειά του ήταν μοναδική).
Μέσα σ’ αυτήν την τεχνολογική θύελλα κι ενώ ο μηχανικός είχε φτάσει στην άκρη του νήματος, ξαφνικά σταμάτησε. Κοιτούσε σαν υπνωτισμένος και σιγοψιθύριζε σαν προσευχή.
-μα γιατί σταμάτησες;(ρώτησε ο μαλλιαρός τύπος)
-φέρε μου ένα σκόρδο κι ένα ματσάκι δυόσμο και κλείσε τα φώτα.
Αφού ικανοποιήθηκε ο μηχανικός άρχισε να χορεύει γύρω από τον υπολογιστή έναν χορό ο οποίος ξεκινούσε αργά κι ανέβαζε σιγά σιγά ταχύτητα ώσπου έφτασε στην έκσταση. Δεν του έφτανε αυτό του κυρίου ούρλιαζε κιόλας.
Μετά από δύο λεπτά σταμάτησε, ετοίμασε την βαλίτσα του κι έφυγε λέγοντας πως ο χορός αυτός είναι αρχαία επίκληση στους θεούς της ευημερίας και της γεωργίας.
Ο υπολογιστής παρέμεινε διαλυμένος και δεν καταδέχτηκε να βελτιωθεί από μόνος του. Όμως ο χορός του μηχανικού δεν πήγε στο κενό αφού την άλλη μέρα έβρεξε.

ΑΠΡΟΟΠΤΟ ΤΕΛΟΣ: -Πάνω πίνουν πανανάνα ο Πλεπλέξης Πλεκουράει.
Το συντριβάνι κάνει πλατς-πλουτς και ΟΥΛΤΑ-ΕΕ

-Αυτά είναι μωρέ,Φ-Α-Ι-Ν-Ο-Μ-Ε-Ν-Α
.......