14/10/08

Σε έναν ξανθό άγγελο

Όταν προχτές το βράδυ άφησα για λίγο το όργανο και πήγα κι εγώ σαν άθρωπος να κατουρήσω, σε είδα να κοιμάσαι στην τουαλέτα πιασμένη αγκαλιά με τη λεκάνη, σαν δυο αδερφάκια που κοιμούνται ένα χειμωνιάτικο βράδυ γαλήνια στο κρεβατάκι τους.
Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει αλλά η ευγενής μου φύση δε θα μπορούσε να μου επιτρέψει έστω και μόνο να πιτσιλίσω από κοινή μας ανοησία τα ξανθά σου μαλλιά, τα πάντα υπέροχα (αλήθεια δε νομίζω να τα βάφεις ε;) Πόσα δεν είχα τραβήξει γιαυτές τις ξανθές ξεβαμμένες τρίχες στο παρελθόν! Και αλήθεια, πόσα επρόκειτο ακόμα.
Η φουσκωμένη μου κύστη ανυπόμονη διαμαρτυρήθηκε. Ένιωσα χαμηλά πιέσεις κοσμογονικές. Όμως, (και ενώ είναι αλήθεια πως για λίγο ξεκουμπώθηκα), δε μπόρεσα να ευτελίσω τη στιγμή, να κατουράω δηλαδή δίπλα στο πέρα βρέχει λυγερό κορμί σου...τραγουδούσες βλέπεις τόσο ωραία πριν τα αγαπημένα του Διονυσίου...η γλυκιά σου φωνή ανάδινε ηχοχρώματα άλλα, αγγελικά. Πίστεψα για λίγο πως όλα τα ούρι του Μωαμεθανικού Παραδείσου κατέβηκαν δίπλα μου, να απαλύνουν τη μίζερη μέχρι τότε πραγματικότητά μου, να μου χαρίσουν μια αυταπάτη γλυκιά που θα ευχόμουν να μην τελείωνε ποτέ.
Τόλμησα να σ’αγγίξω. Ναι ξέρω, είναι κάτι που δε θα έπρεπε καν να σκεφτώ. Σε άγγιξα όμως, όχι σε σημεία που δε θα προσέθεταν τίποτα άλλο παρά κοκκίνισμα στον αναγνώστη απλά και μόνο αν τα ανέφερα, αλλά στα ίδια αυτά ξανθά σου μαλλιά. Παραμέρισα ευγενικά το πρόσωπό σου προς τη μπανιέρα, μπας και γίνει χώρος να εξυπηρετηθούμε κι οι δύο τέλος πάντων. Την απειροστή αυτή στιγμή, σε άκουσα να ψελλίζεις το όνομά μου. Καλή μου Χριστίνα! ακόμη και μες το μεθύσι σου γνώρισες το τρυφερό άγγιγμά μου!...Όπως τότε. Χαμογέλασα, όμως μου κόπηκε αμέσως, καθώς έχωσες το κεφάλι σου μέσα στη λεκάνη και άφησες την πρώτη ριπή να ξεφύγει με κρότο σαν όλμος έξω από το Κουφόβουνο, τότε που ήμουν στην άσκηση με τα τεθωρακισμένα μαζί με το Ρούλια. Κατάλαβα τότε, κι ενώ παρέμεινες σε στάση καταδιωκτικού σε βύθιση, κεφάλι μέσα-κώλος πάνω, ότι θα ήταν πλέον μάταιο. Ο εγωισμός σου, κρατώντας τη λεκάνη επιδεικτικά για την πάρτη σου, θα ξεπερνούσε για ακόμη μια φορά την υπομονή μου, κι εγώ θα έπρεπε πάλι να γίνω μάρτυρας όσων θα λάβαιναν χώρα μπροστά μου, χωρίς καν να ερωτηθώ. Δε θέλησα να δω τη συνέχεια. Την ήξερα άλλωστε πολύ καλά. Σου ευχήθηκα καλή τύχη ενώ τόνοι τζιν ανακατεμένοι με φαγητά ανάβλυζαν από τα άλλοτε δροσάτα και μελένια σου χείλη, άνοιξα το βήμα και κατέβηκα τις σκάλες προς κάποιο -σαφώς πιο φιλόξενο- δέντρο, ενώ οι φωνές και τα βογγητά σου συνεχίζονταν αμείωτα πίσω μου.

15 σχόλια:

  1. Παιδιά σόρι αλλά με προκάλεσε.
    Δείτε το τελευταίο σχόλιο της προηγούμενης αναρτήσεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φτου σου χ.ζ.!Εγω ειχα μια γνήσια αγωνία για το αν κατάφερες να ικανοποιήσεις την ανάγκη σου. Και τέλος πάντων χάθηκε ο κόσμος να κατουρήσεις στη μπανιέρα;Μη νομίζεις πως δεν κατάλαβα ότι όλα αυτά ήταν απλά μια δικαιολογία να αγγίξεις την ξανθή μου κόμη. Απατάσαι όμως! Δεν ψελλισα το δικό σου όνομα αλλά αυτό του γλυκού μου Carnellio που τόσες φορές έχει κατουρήσει στο πλευρό μου. Μπερδεύτηκα η έρμη μέσα στη ζάλη μου, λάθεψα...
    Όσο για τα φρικτά σου ψέματα, σκέτο τζιν ξερνούσα, ήμουν νηστική η έρημη (δεν μπορώ να φαω από τοτε που τα ζεστά τσισακια του Carnellio έπαψαν να μου πιτσιλούν το κεφάλι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμένα και τα μαλλιά της το ίδο φιλόξενα μου φάνηκαν όπως και το δέντρο. Τώρα θα έχεις την απορία πως αν το έκανες δεν ξέρεις τί θα γινόταν.

    ΥΓ Αλήθεια πρόλαβες ή το δέντρο αποδείχτηκε πως ήταν πιο μακριά από τις ανάγκες σου;

    Καλησπέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ορίστε...απτο τρακ μου κάνω και λάθη, σαν πρωτάρης, και σβήνω τα σχόλια...

    Αγαπημένη ξανθή οπτασία δε μπορώ ακόμη να πιστέψω πως συνεχίζεις να με συντροφεύεις ακόμα κι εδώ, στις δαιδαλώδεις γλωσσικές περιπλανήσεις μου...Μπορεί η καρδιά σου να βρίσκεται στην κωλότσεπη του Carnellio, δεν παύει όμως όλους να μας γουστάρεις. Τους άντρες εννοώ. Οπότε σωστά άκουσα.

    Φίλε island καλησπέρα. Είναι από τα πράματα που αν χάσεις την ευκαιρία, πάει, έφυγε για πάντα.
    Τέλος η φύσις ποτέ δε με πρόδωσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν είχα ελληνόφωνο μπλογκ, θα απαντούσα με το ποστ "Προστάτη, άγγελέ μου".

    Το αφήνω σε σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εμένα να μη με μπλέκετε με τσισα και τέτοιες αηδίες.
    αλήθεια, χ.ζ., αν ήτο ο Λαγώ στη θέση της θα κρατιόσουνα άραγες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μμμμ...Μάλλον όχι... Και ειδικά μετά από το μπαράζ καλαμπουριών που εξαπέλυσε προχτές, θα μου ερχόταν και το χοντρό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. jorge, καθόλου κακή ιδέα. Ένας άλλος τίτλος μπορεί να ήταν επίσης το «άγγελέ μου τύραννέ μου» για να μείνουμε και στο γιορτινό κλίμα ή έστω, το «γλυκέ μου τύραννε».
    Ίδωμεν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι το πρόβλημα των σύγχρονων ζευγαριών είναι ο εγωισμός και η έλλειψη υπομονής.. κι άντε μετά να εξηγήσεις στη γειτονιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "...ας μην ξημερωνεεεεΕΕΕΕ..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλά... Να έβλεπα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι το Λαγώ αγκαλιά με την τουαλέτα, λιώμα στα ξύδια, τι λες τώρα... Θα πέθαινα!... Και τον ΧουΖου από πάνω του να τον χέζει και να τον πιάνει και διάρροια (στάνταρ)... Και τριγύρω όλοι εν χορώ να άδουμε "κωλόπαιδο Λαγέ, δεν κάνω χαβαλέ" (κλασικό άσμα του Σαλίφ Κεϊτά για τους αστοιχείωτους). Ε ρε μεγαλεία...!

    Αυτή τη φορά έγραψες ΧουΖου! Και γαμώ τα βιωματικά ποστ!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλε Oblivion όντως, σαν νέα γενιά μας έχει τσακίσει όλους η κρίση των αξιών κλπ...είδες τι τράβηξα για έναν ηλίθιο εγωισμό.

    Κοιμώμενη κοιμήσου επιτέλους. Ξημέρωσε.

    Costinho χαίρομαι που σε άρεζε καθώς στο προηγούμενο έφυγες μισοϊκανοποιημένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαλλον ο ξανθος αγγελος ξερναγε απο το δικο σου χιουμορ κυριε ζαχε.Ευτυχως που δεν την κατουρησες κ απο πανω!Τα συναισθηματα ειναι αμοιβαια το ιδιο θα εκανα αν ημουν στην θεση σου κ εσυ στην θεση του ξανθου αγγελου αν θες να ξερεις που μαλλον το ξερεις.Επισης πρεπει να ξερεις οτι σε εχω χεσμενο ετσι κ αλλιως.Τι αγαπημενη παρεα που ειμαστε ρε πουστη μου!!

    Ο Χεσμενος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χεσμένε αν με είχες χεσμένο δε θαμπαινες και δε θα μου ΄γραφες και σχόλιο. Αν δε σαρέσει το χιούμορ μου γράψε εσύ κάτι πιο κεφάτο, να μαθαίνουμε.

    Κι επίσης την άλλη φορά γράψε κι ονοματάκι, μη μας ντρέπεσαι! γλυκούλι! : )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ligo mualo na exei kaneis katalavainei poios eimai.alla pou mualo esu pou thes na katouras ksanthous aggelous.o xesmenos xesmeno se exei.k greeklish gia na katalaveis poso xesmeno se exw.

    ΑπάντησηΔιαγραφή